Τετάρτη 16 Οκτωβρίου 2013

Φερ' ειπείν

Αν μπορούσα να ενώσω τις ανακλήσεις μου, θα έφτιαχνα ένα μονοπάτι από σκουριασμένα φύλλα. Κι αν το ακολουθούσα ίσως να έφτανα σε ένα δέντρο και καθόμουν από κάτω του για να αντικρύσω. Ότι μόνο τώρα μπορώ να αντεπεξέλθω στις ψευδείς μας σχέσεις. Γιατί στα όνειρα πάντα προπορευόμουν.

Φερόμαστε δίχως λύπη. Γιατί αφήσαμε οθόνες να μας εμποδίσουν ενώ γύρω μας υπάρχουν χιλιάδες μολύβια;