μικροί ήλιοι
παγώνουν τον χρόνο και τον ληστεύουμε
Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2022
Τι θα κάνω όταν πεθάνεις
Σάββατο 1 Αυγούστου 2020
Μάνα μένουμε μόνοι
Πέμπτη 2 Ιανουαρίου 2020
Χώμα
Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου 2019
Αργά, στο πρόσωπό σου
Χορεύαμε στην άκρη της θάλασσας κι η άμμος ήταν το πρόσωπό σου
Πέφταμε μες στα μάτια σου και βγαίναμε πάλι από τη μύτη σου στο φως
Ισορροπούσαμε στις κορυφές των χειλιών σου
Χανόμασταν στην κόκκινη άμμο των μάγουλών σου
Κι όταν τα μάτια σου δακρύζανε, έμεις γλιστρούσαμε στα δάκρυα μέχρι που φτάναμε στους λοβούς των αυτιών σου
Εκεί, από σκουλαρίκια-κούνιες κρατιόμασταν ή κάναμε τραμπάλα
Κι η τραμπάλα έβγαζε ήχους από προβοσκίδες, όπως όταν συνομιλούνε δύο ελέφαντες
Το κεφάλι σου τότε γυρνούσε απορημένο από τον ήχο κι εμείς, απ' την τρομάρα, σκαρφαλώναμε στα αιωρούμενα φρύδια σου και μέσα εκεί κρυβόμασταν, σαν να 'ταν στάχυα, κοιτάζοντας τα συναισθήματα να πετάνε από πάνω μας
Έως ότου κάποτε, ύστερα από λίγο, εγώ διέσχιζα την απόσταση ανάμεσά μας για να βρεθώ κοντά σου και να σε αγκαλιάσω
Να σε τραβήξω να εισέλθουμε κάτω από τη φράντζα σου
Κι έπειτα μέσα στα μαλλιά σου
Ώσπου να ξαναβγούμε για παιχνίδι το επόμενο πρωί
Πάνω στο χαζό το πρόσωπό σου
Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2015
Το εγχειρίδιο του απατεώνα
Διατεθώ να ξοδέψω ζωή
Αντισταθώ στην ευγένεια
Αυτό που δεν μπορώ να κάνω
Θα κάνω
Γδύνομαι
Βλέπω την ψυχή μου να ιδρώνει
Παίρνω τα μάτια σου σαν έρεισμα
Δυο δεκανίκια για μένα
Τώρα διαβάζω και αναπνέω
Όταν τα βράδια
Σερβίρουν στο κρεβάτι σου θάνατο
Εσύ κάνεις τράκα ζωή